صاحب یکی از عکاسی خانه‌های بازار بامیان، با
جنراتورش مشغول است. او هر کار می‌کند نمی‌تواند در این هوای سرد، جنراتور را روشن
کند. مشتری این عکاس خانه، منتظر است تا جنراتور روشن شود. اما این ماشین روشن
نشد. صاحب عکاسی می‌گوید:« قبلا و زیر پیشین وزارت انرژی و آب را به خاطر نداشتن برق «دو» می‌دادیم. حالا اگر این وزیر پیشنهادی
وزارت انرژی و آب حکومت وحدت ملی را «دو» بدیم. قار ما نمی‌شینه و مزه هم ندارد.»
بامیان برق ندارد.
بامیان یکی از شهرهای تاریخی افغانستان است و از
لحاظ جغرافیایی در مرکز افغانستان قرار دارد. در بامیان صدها اثر تاریخی وجود
دارد. از همین خاطر در سال 2015 به عنوان پایتخت فرهنگی کشورهای عضو سارک انتخاب
گردیده است. مشهور ترین اثرهای تاریخی بامیان، مجسمه‌های بودا، شهر غلغله ، شهر ضحاک، بند امیر است.
غم انگیز ترین داستان در باره بامیان که همه
شنیده اند، نابود شدن مجسمه‌های بودا در دل صخره‌های زرد رنگ می‌باشد. در یازدهم ماه مارچ 2001 میلادی طالبان بوداهای بامیان را
نابود کردند. اکنون از بودا هیچ چیز باقی نمانده است. صخره زرد رنگ بدون بودا است.
بیشترین اداره‌های دولتی ولایت بامیان روی یک
تپه‌ی بزرگ قرار دارد. در ولایت بامیان یک تلویزیون دولتی و چندین ایستگاه رادیو
به نام‌های ملی، پیوند، صلصال و بامیان وجود دارد. ولایت بامیان روزنامه ندارد.
این شهر چابخانه هم ندارد. تنها یک ماهانه به نام «صدای شهروند» گاه گاهی به نشر
می‌رسد. در بازار بامیان چهار قرطاسیه فروشی به چشم می‌خورد که در حاشیه آن کتاب نیز می‌فروشند. این شهر سه
ترافیک دارد. قبلا یک ترافیک داشت. بازار بامیان به یک شهر توریستی هیچ شباهت
ندارد، غرفه‌ها، دکان‌هایش بسیار نامنظم و بی‌ریخت شکل گرفته است که بازار بامیان
را به مثل یک قریه نشان می‌دهد. سیلقه‌های بازاریان این شهر، خیلی بد است. حتی دو
بوتل آب معدنی و کارتن‌های کیک را درست در
دکان‌های شان نمی‌چینند. بازاریان بامیان دیر دکان‌های شان را باز می‌کنند و زود، هنگام
شب دکان‌های شان را می‌بندند. به گفته بعضی‌های شان، عده‌ای از بازاریان
بامیان«چشت خو»(چاشت خواب ) اند. با وجود آن در سال‌های اخیر، چندین هوتل توریستی
در بامیان ساخته شده است. پسر جوان
بامیانی، تابلیت‌اش را با باطری برق می‌کند. در این ولایت اختلاف میان سادات و هزاره‌ها کمتر
شده است. دختران وپسران بامیانی با اشتیاق به کورس‌های تقویتی زمستانی می‌روند.
قشنگ ترین فعالیت فعالین جامعه مدنی بامیان، «چوک الکین» می‌باشد. آن‌ها این چوک
را ساختند که بگویند برق ندارند. بامیان یک شهر خنثی است. در این شهر امنیت خیلی
خوب است. باشنده‌گان این شهر می‌گویند:«وقتی برق نداشته باشیم، با خایه خو پیشرفت کنیم.»
آسمان بامیان بی‌گناه ترین آسمان دنیا است.
تمیز، صاف و آبی است. هیچ گرد و غباری در آن نیست. بامیان یک منظره‌ی زیبا است.
شرکت توریستی، به نام «ساربان بامیان» به تازگی در این شهر فعالیت می‌کند. این
شرکت دو «تور» در سطح ولایت بامیان انجام
داده است. مسوولین‌اش، مریم شریفی و زهرا حسینی است. در زمستان جوانان در دامنه‌های
«کوه بابه» اسکی بازی می‌کنند. در چند سال اخیر بایسکل سواری و مسابقه بایسکل سواری
رایج شده است. در این مسابقه‌های دوچرخه سواری دختران و پسران شرکت می‌کنند. ذخیره گاه‌های طبیعی کچالو به خاطر جلوگیری از
یخ زدن کچالو در بازار بامیان و لسوالی‌های آن درست شده است. یک قسمت سرک بامیان-
پروان به مدت 13 سال است که در حال بازسازی می‌باشد! قورت، سوغات بامیان است.
بامیان یک منظره‌ی زیبا و طبیعی است که اتفاقی
در افغانستان بوجود آمده است.«بودا از شرم فروریخت» اما هیچ کسی نشرمید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر