اُدیپ و تقدیر

حسن کریمی

اُدیپ پهلوان قومی تب بود که سرگذشتش بسیار شنیدنی و پراز اندوه و درد است. وبه همین دلیل موضوع بهترین تراژدی های یونان گردیده است.

تقدیر باعث شد که پدر ادیپ فرزندش را تنها در کوه رها کند وتقدیر باعث شد که ادیپ پدرش ر ا بکشد. از گذشته ها به این سو، انسان های بودند که به تقدیر و سرنوشت ایمان داشتند و همچنان کسانی بودند به سرنوشت  باور نداشتند.

پدر ادیپ از هاتفی »غیبگو » شنیده بود که بدست پسرش کشته خواهد شد. وقتی ادیپ متولد شد. پدرش اورا با پای بسته در بالای کوهی برد.شبانی اورا نجات داد و نزد پادشاه کرت برد. این پادشاه اورا پرورش داد ونامش را ادیپ گذاشت. ادیپ پس از آگاهی از آن پیشگویی.کرت راترک گفت  ودرراه با مردی در افتاد و او را کشت. این مرد همان پدر ادیپ بود. در این هنگام جانوریی با بدن شیر و سرانسان » اسفنکس »تب را دچار وحشت  ساخته بود.او سر راه مردم تب می ایستاد و معمایی طرح می کرد و هر کس را که نمی توانست به معما پاسخ دهد می بلعید. ادیپ پاسخ معمای او را داد.

و اسفنکس را شدت غضب خود راکشت وتب از شر او آسوده گشت. مردم تب به پاس این خدمت ادیپ را به پادشاهی بر داشتند. وزن پادشاه مقتول رابه او دادند. بدین  ترتیب ادیپ ندانسته با مادر خود ازدواج کرد.پس از چندی ادیپ از حقیقت امر آگاه شد. و چنان ر نجور گردید که خود را از دیده نابینا ساخت و بی اراده افتاد.

یونانی ها به قهرمانان بسیار احترام می گذاشتند.هرکول ویا هراکلس از مشهورترین پهلوانان یونان بود.ادیپ با مادرش ازدواج کرد. آنتی گون بدنیا آمد.

دختر نجیبش آنتی گون درین بدبختی مهر فرزندی را به اوج رسانید و دست او را گرفت شهر به شهر می برد. اما خانواده ادیپ همه عقوبت گناه پدر را باز پس دادند. و حتی آنتی گون نیز با آن همه پرهیز گاری عاقبت دچار شر شد.

به راستی که تمام درد های های انسان، شخصی و انفرادی است. ادیپ درد های زیادی را متحمل شد.پدر ش را کشت. چندین سال بی آنکه بداند در غربت زیست. او از خودش می شرمید. خودر را کور ساخت. چندین سال با رنج های بزرگ زندگی کرد. او برای مردم خودش قهرمان بود. اما خود را همیشه گنهکار احساس می کرد. سرانجام ادیپ و تقدیرش یکجا مردند.